Do not go there!

Om 03:40 uur vanmorgen vertrok onze trein richting Surabaya. Veel hebben wij niet meegekregen van deze reis aangezien we beide in slaap zijn gevallen. Het was dan ook erg vroeg. Van het hotel waar wij de afgelopen vier nachten hadden geslapen hadden we een ontbijtbox meegekregen. We hadden aangegeven geen warm eten te willen hebben en het liefst iets zonder vis of vlees. Zo konden wij onze box nog even bewaren, ontbijten om vier uur in de nacht is namelijk wel erg vroeg. Gelukkig was dit allemaal geen probleem en stond om 03:00 uur onze box klaar in de lobby. Eindelijk gingen we weer verder, we hadden nu ook wel echt alles gezien in Yogja en waren er een beetje klaar mee. In de trein werd ik nieuwsgierig naar ons ontbijt. Ik kreeg er een beetje een happy meal gevoel bij. Ik opende de box en trof er een flesje water, een kip sandwich, een handvol lauwe frieten en een appel. Dit was wel jammer. Wat wel weer leuk was dat er dekens en kussens in de trein werden uitgedeeld. Slapen was niet de bedoeling maar als het dan toch gebeurd mag het ook wel een beetje comfortabel zijn. Meer kan ik niet vertellen over de treinrit, hij was snel voorbij. Eenmaal aangekomen op het station van Surabaya kreeg je een mep in je gezicht van de warmte en de verschillende geuren. De zon was al goed aanwezig en de temperatuur al gestegen tot een 30 graden. Even wist ik de penetrante geur niet te identificeren, het was pas toen Royce wees naar het open riool dat naast het spoor lag. Snel hebben wij een taxi geregeld in de hoop van de geur te ontsnappen. Jammer genoeg heeft heel Surabaya een open riool. De geur van het riool wordt gemixt met de zware uitlaatgassen en het afval dat zo hier en daar opgestapeld ligt. Surabaya is een rommelige drukke en vervallen stad met weinig bezienswaardigheden. De zoo die in het centrum van de stad ligt heeft veel negatieve recensies en staat bekend om zijn slechte verzorging van de dieren. Na de vogelmarkt van Yogja hadden wij geen behoefte aan nog meer dieren leed dus gingen opzoek naar andere activiteiten en boeiende plekjes. Daarbij is het kopen van een tijger waarschijnlijk iets duurder en het vrijlaten ook niet geheel onopvallend. Wat blijkt.... Er is geen kont te doen in deze stinkende stad. Gelukkig liggen we redelijk dichtbij de zee. We hadden besloten om gezellig naar de zee te lopen. De kaart gaf aan dat de wandeling ongeveer een 30 min zou duren. Dit leek ons wel te doen. We begonnen onze wandeling en tot onze verbazing bleken onze kaartlees vaardigheden te zijn gegroeid. Naja we liepen niet verkeerd dat is al heel wat. Voor die wat de serie friends kennen, stel je de scene van Joey in Londen voor en je weet hoe wij door de stad liepen. Na een hele tijd te hebben gelopen begonnen wij toch te twijfelen. Om er zeker van te zijn dat we echt de juiste kant op liepen besloten wij een jongere man aan te spreken. De man sprak goed engels en was erg vriendelijk en al snel hadden we een leuk gesprek. Hij vroeg waar wij vandaan kwamen en wat wij in godsnaam in Surabaya deden. Wij vertelde dat wij onderweg waren naar de zee. De man schoot in de lach en vroeg ons of we een grapje maakte. Het bleek dat de zee nog minstens een uur lopen was als niet langer. Het enthousiasme en de vrolijkheid van de man liet mij denken aan Peter Brouwers wanneer hij iets ongelofelijks meemaakt. De man vertelde dat hij zelf van Yogja was en 17 uur had gefietst om in Surabaya te komen. Hij was net op zijn weg terug van het strand en zei dat het er verschrikkelijk was. Het water was bruin en het stonk er naar riool. De mensen in Surabaya zijn moslim en waarderen het niet wanneer iemand in badkleding over het strand loopt. Ook het drinken van alcohol is een taboe. Gingen we echt een uur lopen en het er op gokken dat de man overdreef? In Surabaya zijn drie grote winkelcentra deze hebben we bekeken.. We hebben een Starbucks choco frappe gedronken en liggen nu in het hotel. Te wachten.... Hopen dat het snel avond is en wij kunnen gaan slapen om  vroeg in de morgen op te staan en ons vliegtuig richting Bali te pakken. Tip ga NOOIT naar Surabaya!